ضد یخ:
در قرن گذشته در ساخت انواع ضدیخ، متانول بدست آمده از تقطیر چوب بالاترین استفاده را داشته است. در آن زمان الکل اتیلیک، گلیسیرین، کلرور کلسیم، آب نمک، آب شکر و مخلوط آب عسل مایعاتی بودند که معمولاً به عنوان خنک کننده از آنها استفاده میگردید. همچنین در آن دوران نفت و روغن های نفتی که با آب مخلوط نمی شدند نیز به عنوان مایع خنک کننده استفاده میگردید.
در میان دهه های بیست تا سی میلادی و با پیشرفت علم و صنعت خودروسازی در جهان، نیاز به مایعات خنک کننده موتور بسیار افزایش پیدا نمود. در آن سال ها یکی از موادی که برای خنک نمودن موتور از آن استفاده میگردید، الکل اتیلیک بود که این ماده به دلیل ارزان قیمت بودن و همچنین تولید مناسب، از استقبال خوبی برخوردار شده بود.
در میانه دهه ۲۰ میلادی برای نخستین بار مصرف اتیلن گلیکول به عنوان ماده خنک کننده موتور رواج پیدا نمود. در ابتدا مصرف اتیلن گلیکول کم بود و استقبال چندانی از این ماده خنک کننده نشد اما با گذشت زمان و با آگاهی بیشتر مردم نسبت به مزایای اتیلن گلیکول، مصرف آن افزایش پیدا نمود تا حدی که در حال حاضر بیشترین مصرف اتیلن گلیکول به منظور تولید سیال خنک کننده موتور است.